POSEYDON
HISTORIA JEST DLA MĄDRYCH uzdrawjasie i pozdrawjasie
Warte przypomnienia... które dziś do Ciebie przemawia?
Zasady bycia człowiekiem
1.OTRZYMASZ CIAŁO
Możesz je lubić lub nienawidzić, lecz pozostanie twoje przez cały czas twojego pobytu tutaj
2.BĘDZIESZ SIĘ UCZYĆ
Wpisano cię na nieformalne studia w szkole zwanej Życiem. Każdego dnia będziesz mieć szansę odebrać parę lekcji. Mogą ci się podobać, możesz jednak uznać, że są bezużyteczne i głupie.
3.NIE MA BŁĘDÓW, SĄ TYLKO LEKCJE
Dorastanie to proces oparty na metodzie prób i błędów, na Eksperymentach. Eksperymenty „nieudane” są tak samo ważną częścią tego procesu, jak doświadczenia, które się powiodły.
4.LEKCJA POWTARZANA JEST DOPÓTY, DOPÓKI SIĘ JEJ NIE NAUCZYSZ
Każda lekcja zostanie ci zaprezentowana w rozmaitych wersjach, dopóki się jej nie nauczysz. Dopiero, gdy ją pojmiesz, przejdziesz do następnej.
5.NAUKA NIGDY SIĘ NIE KOŃCZY
Nie ma takiej chwili w życiu, która nie zawierałaby swoich lekcji. Żyjesz, a więc musisz się uczyć.
6.„TAM” WCALE NIE JEST LEPSZE NIŻ „TUTAJ”
Gdy tylko twoje „tam” stanie się „tutaj”, natychmiast znajdziesz sobie następne „tam”, które znów będzie przedstawiać się lepiej niż „tutaj”.
7.INNI SĄ PO PROSTU ODZWIERCIEDLENIEM CIEBIE
Nie kocha się ani nie nienawidzi czegoś w innych, jeśli nie kocha się lub nie nienawidzi tego w sobie.
8.OD CIEBIE ZALEŻY, CO UCZYNISZ ZE SWOIM ŻYCIEM
Masz wszystkie przybory i bogactwa, których możesz potrzebować. Co z nimi uczynisz, zależy wyłącznie od ciebie. Wybór jest twój.
9.ODPOWIEDZI NA TWOJE PYTANIA SĄ W TOBIE
Odpowiedzi na pytania, które niesie życie, są w tobie. Wystarczy tylko przyjrzeć się, wsłuchać i zaufać.
10.ZAPOMNISZ TO WSZYSTKO
11.MOŻESZ SOBIE JEDNAK PRZYPOMNIEĆ, KIEDY TYLKO ZECHCESZ
Dziękuję, że Pan odpisał. Ostatnio kupiłem książkę Pani Jadwigi Kempisty "Leczenie żywieniem" i Ona tam podaje, że nie powinno się łączyć produktów mlecznych z mięsnymi w tym samym dniu(bogowie łączyli), a po drugie, mówi że mleko krowie jest dla człowieka nieprzyswajalne, ale już mleko z bakteriami Acidofilius leczy osteoporozę w 6 tyg. Pozdrawiam.
Paweł Szydłowski3 miesiące temu (edytowany)
Pani Jadwiga powinna leczyć się na głowę a nie głupie książki pisać. Pasterze na całym świecie łączą mleko z mięsami np. Masajowie,Gruzini,-tylko wsród pasterzy w górach są stulatkowie, Bóg w Biblii i Aniołowie, ja i Yoko,-Zobacz mój film "Oszustwa medyczne cz 4
Podpisuję się pod słowami Pawła.
Ja jem tłusto i nie więcej jak 2 razy dziennie. Mleka nie lubię ale wolę śmietanę.
Czytałem kiedyś Tombaka i szczerze nie polecam, tam są podobne złote myśli, nie najesz się - dieta chyba tylko po to żeby wegetować.
A trzeba żyć i myśleć!
"Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.'' Biblia Gdańska Ewangelia według ..
Ash'arism nie oszczędza zdrowia, źle się odżywia, dużo pije i pali. Żyje w wyimaginowanym świecie. Ma skłonność do przesadzania w gniewie, aby dodać sobie odwagi i wywrzeć wrażenie na otoczeniu. Zawsze stara się realizować swoje idee. Nie lubi żyć w cieniu. Ubiera się w pstrokate materiały, w ubrania o dziwacznym kroju.
to osoba wrażliwa i introwertyczna, łatwo robiąca karierę zawodową, bardzo zainteresowana sprawami duchowymi. Potrzebuje wyciszenia i szukania odpowiedzi w sobie, stąd skłonność do medytacji i okultystyki. Ma silne zainteresowanie duchowością czy filozofią. to indywidualista, potrafi działać samodzielnie i niezależnie. często trafiają się duże parapsychiczne zdolności. jest obowiązkowym, skrupulatnym realistą, żyje wg swoich, ściśle określonych zasad.
W dzieciństwie grzeczne dziecko, w dorosłości wymaga wiele od siebie i innych.
Życie to dla przede wszystkim obowiązek. Często uważa, że zawsze ma rację.
anioł
Anioł dobrze sobie radzi w interesach i na stanowiskach kierowniczych. Anioł odczuwa silną potrzebę dawania czegoś z siebie bądź to bliźnim, bądź sprawie narodowej czy religijnej. Kocha swoja rodzinę, ale nie przywiązuje zbyt dużej wagi do ogniska domowego. Bardzo ceni ciepło domu rodzinnego. Jest uparta. Posiada niezachwianą pewność siebie, rzadko ufa innym.
Anioł jest twórcza i kreatywna intelektualnie. Uważa rodzinę za fundament swojego życia. Anioł mocno i długotrwale wiąże się z innymi ludzmi.
Ma łatwość odnajdywania się w przestrzeni i czasie.
Ograniczenia stawiane Aniołowi potrafią jednak wyprowadzić z równowagi.
Uczuciowość i wrażliwość sprawia, że do Anioła garną się podobne osoby i często ulegają urokowi osobistemu.
Anioł chętnie udziela pomocy i wsparcia. Odpowiedzialność i troska o innych wypływa prosto z serca.
Jednak często Anioł nadmiernie przejmuje się drobiazgami i sprawami innych ludzi. Anioł jest obowiązkowym, skrupulatnym realistą, żyje wg swoich, ściśle określonych zasad.
W dzieciństwie grzeczne dziecko, w dorosłości Anioł wymaga wiele od siebie i innych.
Życie to dla Anioła przede wszystkim obowiązek. Często uważa, że zawsze ma rację.
tajnearchiwumwatykanskie
Kiedy i jak wynaleziono naród żydowski” – tytuł książki Shlomo Sanda prowokuje. Prowokuje, dodajmy, skutecznie. Dzieło profesora historii powszechnej uniwersytetu w Tel Awiwie przez dziewiętnaście tygodni znajdowało się na czele rankingu najlepiej sprzedających się książek w Izraelu. Przychylność czytelników była spora. Proporcjonalna do niechęci ze strony izraelskiego środowiska naukowego.
Nic dziwnego. Sand demaskuje oficjalną izraelską historiografię, jako służącą legitymizacji fundamentów ideologicznych, na których wzniesiono współczesny Izrael.
Oficjalna historia Żydów – propagowana przez izraelski system oświaty – mówi o narodzie, który przed dwoma tysiącami lat został wygnany ze swojej ziemi, aby w wyniku działalności ruchu syjonistycznego do niej powrócić.
Sand udowadnia, że po zburzeniu drugiej świątyni w Jerozolimie nie doszło do wygnania. Żydzi pozostali w Judei/Palestynie, aby na przestrzeni lat częściowo przyjąć chrześcijaństwo lub islam.
Sand obala również pogląd, jakoby judaizm nie praktykował prozelityzmu. W oparciu o twórczość Horacego, Juwenalisa czy Celsusa pokazuje, że przechodzenie na judaizm było popularne w samym Rzymie. Doskonałym argumentem są też chronologicznie wcześniejsze czasy Machabeuszy, którzy nawracali na judaizm podbite ludy. W ten sposób rozbija etnocentryczną narrację jedności wiary, krwi i ziemi.
Jednym z najbardziej wartościowych fragmentów książki jest ten dotyczący „zapomnianych królestw”, w których religią wyznawaną był judaizm. Lista państw, których władcy i poddani przyjęli judaizm nie jest krótka: królestwo Himjarytów na terenie tzw. Arabii Szczęśliwej, państwo królowej Kahiny w Afryce Północnej, wreszcie najważniejsze z nich: imperium Chazarów, panujących nad gigantycznym obszarem Stepu Pontyjskiego.
Dzisiejsza nauka nie ma wątpliwości, że Chazarowie nie są Semitami, lecz przyjęli judaizm.
Dzieje tego zapomnianego imperium budziły żywe zainteresowanie w środowiskach żydowskich… aż do powstania państwa Izrael. Jak stwierdza Sand,
od 1951 roku do dzisiaj nie wydano żadnej pracy w języku hebrajskim poświęconej Chazarom. Ich państwo jest też tematem tabu w izraelskim systemie oświaty.
Na przykładzie Chazarów możemy prześledzić, jak bardzo oficjalna izraelska historiografia zaprzęgnięta jest do służby ideologii legitymującej istnienie Izraela w obecnej postaci.
Głęboko zakorzeniony strach przed atakiem na słuszność projektu syjonistycznego, gdyby okazało się, że żydowscy osadnicy nie są bezpośrednimi potomkami synów Izraela, został jeszcze spotęgowany obawą, że może to doprowadzić do ogólnego poddania w wątpliwość prawa do istnienia państwa Izrael
— pisze Sand. Temat Chazarów był obecny w historiografii zachodniej, szczególnie brytyjskiej. Spopularyzował go swoją powieścią „Trzynaste plemię” Arthur Koestler. Autor „Ciemności w południe” znany jest ze swojego rozczarowania do projektu komunistycznego. Wcześniej zdążył się rozczarować do syjonizmu. Do końca życia był jednak obrońcą prawa Izraela do istnienia i demaskatorem antysemityzmu. Tym większe musiało być jego zdziwienie, gdy ambasador Izraela w Wielkiej Brytanii oskarżył go o działanie antysemickie finansowane przez Palestyńczyków. Chociaż inne powieści Koestlera były poczytne w Izraelu, „Trzynaste plemię” zostało przetłumaczone na hebrajski po siedemnastu latach i nigdy nie było dostępne w obiegu księgarskim.
Sprawa Chazarów jest niezwykle istotna. Część historyków stawia bowiem tezę, że Żydzi z Europy Wschodniej są potomkami Chazarów, a nie Żydów niemieckich, którzy trafili nad Ren z Judei/Palestyny. Są więc potomkami mieszkańców stepu, którzy przyjęli judaizm we wczesnym średniowieczu, nie zaś potomkami rolników wygnanych z Judei/Palestyny po zburzeniu świątyni przez Tytusa. To zaś podważa etnocentryczną koncepcję narodu żydowskiego, który po dwóch tysiącach lat wraca do domu.
Sand stawia tezę, że Żydzi nie są narodem w nowoczesnym rozumieniu tego pojęcia. Podobnie jak nikt nie mówi o narodzie chrześcijańskim.
Autor stosuje bowiem definicję narodu, w myśl której jest to grupa mieszkająca na danym terytorium, gdzie rozwinęła się wspólna dla wszystkich kultura codzienna, począwszy od wspólnego języka po zwyczaje. Jego zdaniem realizacja projektu syjonistycznego stworzyła dwa nowe narody na Bliskim Wschodzie: izraelski i palestyński. Sand proponuje zerwanie z etnocentryczną wizją Izraela, w której prawodawstwo Izraela nadal zmusza do reagowania na potrzeby Żydów z całego świata, a nie Izraelczyków, działa na rzecz wydumanych potomków jakiegoś ethnos, a nie na rzecz jego mieszkańców. Jednocześnie autor broni prawa Izraela do istnienia. Jego argument jest prosty: dziecko narodzone z gwałtu również ma prawo do życia.
„Kiedy i jak wynaleziono naród żydowski” to fascynująca wędrówka przez kilkadziesiąt wieków żydowskich dziejów. Sand rozpoczyna ją od uporządkowania stanu badań nad pradziejami Żydów przedstawionymi w Starym Testamencie. Następnie przechodzi do wspomnianych problemów wygnania, prozelityzmu i konwersji. W kolejnym rozdziale skupia się na żydowskich „zaginionych królestwach”. Całość podbudowana jest teoretycznymi rozważaniami nad koncepcją narodu, opisem najważniejszych dzieł żydowskiej historiografii (Graetz, Jost, Hess, Dubnow). Całość kończy rozdział o polityce tożsamościowej w Izraelu.
Ostatnie słowa zmuszają czytelnika do refleksji:
Skoro można próbować modyfikować w sposób tak radykalny wyobrażenia historyczne, to dlaczego nie zaplanować, z dużą dozą kreatywności, zupełnie innej przyszłości? Skoro przeszłość narodu wywodzi się głównie z onirycznego mitu, dlaczego nie zacząć zmieniać przyszłości, zanim zamieni się ona w koszmar?
Shlomo Sand, Kiedy i jak wynaleziono naród żydowski, tłum. Hanna Zbonikowska-Bernatowicz, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2011, s. 434.
Bartosz Machalica
Lewica.pl
https://en.wikipedia.org/wiki/Shlomo_Sand
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Invention_of_the_Jewish_People
Żydzi to nie Semici lecz Chazarzy:
https://tajnearchiwumwatykanskie.wordpress.com/category/zydzi-to-nie-semici-lecz-chazarzy/
